Łączenia blach bez użycia łączników, tzw. klinczing, jest metodą skuteczną i od niedawna stosowaną na masową skalę.

Wykrawarki do blach dzięki zastosowaniu specjalnych narzędzi formujących umożliwiają wykonanie kształtów – przetłoczeń 3D – niemożliwych do wykonania inną technologią.

Odpowiednie połączenie elementów stalowych decyduje o jakości i trwałości końcowego produktu. I choć wciąż najpopularniejszymi sposobami łączenia w zastosowaniach przemysłowych są zgrzewanie punktowe oraz spawanie, w przypadku blach coraz częściej do głosu dochodzi również technologia klinczowania, czyli przetłaczania punktowego.

Cold Metal Transfer (CMT) to odmiana spawania MIG/MAG, w której ciepło wprowadzone do spawanych elementów jest o wiele niższe w porównaniu z najczęściej stosowaną metodą spawania łukiem zanurzonym.

Choć popularność nitowania sięga XIX w., a same połączenia nitowe były stosowane znacznie wcześniej, ta technika łączenia jest wciąż często spotykana w wielu branżach przemysłowych. Ponieważ jednak pojawiają się nowe materiały, a i wymagania względem jakości uzyskanych połączeń rosną, zmianom ulega również technologia łączenia przy użyciu nitów.

Ze względu na swoje właściwości stal nierdzewna znajduje bardzo szerokie zastosowanie, m.in. w przemyśle wydobywczym, chemicznym i energetyce. Według danych Międzynarodowego Forum Stali Nierdzewnej (ISSF) w pierwszym półroczu 2018 r. światowa jej produkcja osiągnęła poziom 26,1 mln ton, co oznacza wzrost o 13,3% r/r. Obróbka tego materiału stawia jednak przed producentami wiele wyzwań.

Mimo głośnych ostatnio kampanii społecznych na rzecz zastępowania tworzyw sztucznych alternatywnymi surowcami popyt na polimery systematycznie rośnie. Zapotrzebowanie zgłaszają przede wszystkim branże opakowaniowa, budowlana i motoryzacyjna. To zaś stymuluje dalszy rozwój technik łączenia polimerów, w tym zgrzewania i spawania z zastosowaniem różnorodnych sposobów doprowadzania ciepła.

Dynamiczny rozwój branży nadal stawia duże wyzwania. To skutek zachodzących w przemyśle zmian: typowe dla produkcji seryjnej duże serie, zamieniono w produkcję małych i średnich serii lub całkowicie zastąpiono produkcją w koncepcji just-in-time.

Oszczędność miejsca, wzrost efektywności i jakości, planowalność procesu oraz możliwość dostosowania systemu lub jego rozbudowy w przypadku zmieniających się potrzeb przedsiębiorstwa – to najważniejsze korzyści płynące z odpowiedniego doboru rozwiązania do automatyzacji procesu przetwarzania blach.

Spawanie laserem włóknowym blach elektromagnetycznych stosowanych w stojanach i wirnikach silników elektrycznych ma wiele zalet w porównaniu ze spawaniem tradycyjnym, ale także z laserem Nd:YAG.

Choć współcześnie jesteśmy świadkami dynamicznego rozwoju w różnych dziedzinach produkcji przemysłowej, w tym m.in. w zakresie wykorzystywanych materiałów, to cały czas niesłabnącą pozycję w licznych gałęziach przemysłu utrzymują różnego rodzaju blachy. A ponieważ wymagania co do finalnych produktów nieprzerwanie rosną, siłą rzeczy wymusza to zmiany w stosowanych technologiach oraz w ofercie dostępnych na rynku maszyn i narzędzi wykorzystywanych do obróbki blachy.

Produkcja płaskich elementów tłoczonych i sztancowanych wymaga wysokiej dokładności wymiarów. Koszty narzędzi i projektowania oraz dokładność symulacji z wykorzystaniem techniki elementów skończonych (FEM) mają kluczowe znaczenie. Konieczna jest przede wszystkim kompensacja sprężynowania powodowanego przez wydłużanie i naprężenia własne.

Popyt na polimery systematycznie rośnie. Zapotrzebowanie zgłaszają przede wszystkim branże opakowaniowa, budowlana i motoryzacyjna. To zaś stymuluje dalszy rozwój technik łączenia polimerów, w tym zgrzewania i spawania z zastosowaniem różnorodnych sposobów doprowadzania ciepła.

Technologia zgrzewania tarciowego z przemieszaniem, choć opracowana prawie 30 lat temu, nadal cieszy się w Polsce umiarkowaną popularnością. Stosowana jest głównie przez zagraniczne koncerny z sektora przemysłu ciężkiego. A szkoda, bo jest tańsza i bardziej ekologiczna niż konwencjonalne spawanie lub nitowanie, a ponadto pozwala na łączenie metali uważanych dotąd za trudnospawalne – i to przy wykorzystaniu zwykłej frezarki.