Projekt europejskiej polityki klimatyczno-energetycznej 2030 w obecnym kształcie zagraża bezpośrednio 335 tys. oraz pośrednio 1,5 mln miejsc pracy w przemyśle stalowym, gdyż nie zabezpiecza konkurencyjności gałęzi przemysłu działających w skali globalnej. To dlatego, że obciążenia nałożone na przemysł stalowy przez politykę w jej obecnym kształcie spowodują ogromne straty nawet w przypadku najbardziej efektywnych zakładów w Europie, które tym samym staną się niekonkurencyjne. Polityka ta, jeżeli zostanie wdrożona, może kosztować przemysł hutniczy UE około 70-100 mld euro w latach 2020-2030. Koszty te najprawdopodobniej przekroczą wartość EBIDTA całej branży, uniemożliwiając tym samym generowanie marż i realizację inwestycji.

„Wszyscy podzielamy ambicje Unii Europejskiej w jej dążeniu do znalezienia skutecznego rozwiązania problemu zmian klimatycznych. Jednak by zapewnić efektywność podejmowanych działań, rozwiązanie takie musi opierać się na polityce wspierającej kondycję przedsiębiorstw produkcyjnych, oferujących miejsca pracy w Europie” – napisano w liście.

Z solidnych fundamentów przemysłu korzysta całe europejskie społeczeństwo. Produkty przemysłu stalowego i ich zastosowanie oraz nasi pracownicy stanowią fundament niskoemisyjnego, efektywnego energetycznie oraz zamożnego społeczeństwa europejskiego.

Przemysł stalowy zwraca się z prośbą do najwyższych władz państw europejskich, aby 23 i 24 października zmieniły obecny projekt polityki tak, by firmy stalowe działające w Europie mogły utrzymać konkurencyjność w skali globalnej. Ważne, aby cele klimatyczne były możliwe do osiągnięcia i dostosowane do możliwości poszczególnych sektorów, aby zostały ustalone w oparciu o to, co jest technologicznie i ekonomicznie możliwe i żeby nie były celami teoretycznymi, a tym samym niemożliwymi do osiągnięcia.

„Nasze oczekiwania wobec szczytu UE w dniach 23 i 24 października 2014 r. są jasne: w nowej polityce klimatycznej i energetycznej UE spodziewamy się jednoznacznych wytycznych, które – w przypadku jednostek osiągających najlepsze wyniki w zakresie ograniczania emisji – nie będą poprzez odpowiednie regulacje nakładać bezpośrednich ani pośrednich kosztów związanych z emisją CO₂ na europejskie gałęzie przemysłu konkurujące w skali globalnej”.

List dyrektorów generalnych kończy się przypomnieniem obietnicy, jaką szefowie rządów złożyli w marcu tego roku, że decyzja o kształcie nowej polityki stworzy warunki niezbędne do rozwoju: „My, niżej podpisani dyrektorzy generalni podmiotów działających w przemyśle stalowym, oczekujemy dotrzymania tej obietnicy”.

Treść listu dostępna jest TUTAJ.