Mocowanie nitonakrętek

Nitonakrętki i nitotrzpienie mocuje się podobnie do nitów rurkowych. Zazwyczaj używa się ich przy łączeniu blach lub cienkościennych profili. Najpierw wkręca się od strony kołnierza nagwintowany trzpień. Kolejnym krokiem jest osadzenie nitonakrętki w otworze. Po wykonaniu tej czynności dociska się ją do materiału. Kolejnym etapem mocowania jest wykonanie spęczenia poprzez powrotny ruch trzpienia. Ostatnim krokiem w procesie montaży jest usunięcie trzpienia przez jego wykręcenie. Dzięki gwintowanemu odcinkowi możliwy jest montaż i wkręcenie właściwego elementu złącznego, a dzięki ryflowaniu i wypustkom – uniemożliwione obracanie się zamontowanej nitonakrętki w gnieździe.

Powiązane firmy

Wady i zalety nitonakrętek

Nitonakrętki, jak wszystkie inne elementy złączne mają swoje wady i zalety. Największym plusem ich stosowania jest przede wszystkim niezwykle szybki montaż. Wprawnemu inżynierowi zajmuje on najwyżej kilkanaście sekund. Montaż nitonakrętek jest również dość prosty do zautomatyzowania, jeśli chodzi o produkcję na większą skalę. Nitonakrętki są również dobrym wyborem wszędzie tam, gdzie wymagana jest szczelność łączenia. Są one dostępne w postaci nieprzelotowej. Producenci oferują między innymi nitonakrętki z uszczelką pod kołnierzem. Nitonakrętki mają jednak również swoje wady. Są one podatne chociażby na korozję elektrochemiczną, a do tego problematyczne, jeśli chodzi o ich montaż w powierzchni walcowej. Aby z nich korzystać, trzeba mieć dostęp do dość kosztownego oprzyrządowania, jakim jest profesjonalna zaciskarka do nitonakrętek. Zdarza się również, że nitonakrętka poluzuje się lub zerwie, jeśli połączenie jest poddawane zbyt dużym obciążeniom.

Źródło: Sariv