Wełna skalna do różnych zastosowań
Na temat wełny skalnej, jej najważniejszych cech oraz zastosowań rozmawiamy z Michałem Nękanowiczem, doradcą technicznym ds. współpracy z biurami projektowymi w Paroc Polska.
Do jakich zastosowań przemysłowych wykorzystywana jest obecnie głównie wełna skalna?
Ze względu na zachodzące procesy technologiczne, specyfikę pracy z urządzeniami oraz zjawiska fizyczne, jakie towarzyszą codziennej pracy instalacji, przemysł przetwórczy i elektrownie potrzebują wytrzymałych i energooszczędnych rozwiązań izolacyjnych, zdolnych pełnić zróżnicowane funkcje. Wełna skalna posiada szereg bardzo pożytecznych właściwości, dzięki którym może pełnić rolę izolacji termicznej, przeciwogniowej, przeciwkondensacyjnej oraz akustycznej w zastosowaniach przemysłowych. Wełną jesteśmy w stanie zabezpieczyć praktycznie wszystkie elementy sieci: od rurociągów prostych wraz z kolanami, zaworami i kołnierzami, poprzez ściany i dachy zbiorników przemysłowych oraz kotły energetyczne, aż po wymienniki ciepła, filtry, kanały czy kominy spalinowe. Gotowe produkty są niepalne, zawierają bardzo mało chlorków i fluorków, dzięki czemu minimalizują ryzyko korozji pod izolacją, a także są w stanie wyciszyć hałas związany z transportem danego medium. Dzięki nowym technologiom produkcji jesteśmy w stanie wytworzyć skuteczne i energooszczędne rozwiązania w szerokim spektrum temperatur roboczych, także dla instalacji wysokotemperaturowych, gdzie temperatury dochodzą nawet do 700°C.
Czy wełna skalna i szklana mają tylko podobne nazwy, czy są to podobne materiały, czy jednak dość wyraźnie się różniące?
Wełna skalna i szklana to materiały, które wytwarza się w podobny sposób, posiadają zbliżone właściwości i podlegają wytycznym tej samej normy. Nie oznacza to jednak, że są to rozwiązania identyczne. Do produkcji wełny skalnej używa się bazaltu, gabro, anortozytu i dolomitu, które stanowią 96-98% jej masy. Pozostałe 2-4% stanowi spoiwo organiczne. Włókna materiału przeważnie układają się w sposób rozproszony, w przeciwieństwie do wełny szklanej, w której układ włókien ukierunkowany jest równolegle do jej powierzchni. W procesie produkcji wymaga to większej ilości substancji zlepiającej, dlatego choć wełna szklana osiąga dobre parametry termiczne przy mniejszej gęstości niż wełna skalna, to jednocześnie wykazuje mniejszą odporność na ogień, wysokie temperatury i obciążenia mechaniczne. Im więcej spoiwa, tym materiał mniej odporny na wysoką temperaturę. Wyroby z wełny skalnej wytrzymują temperaturę dochodząca do 1000°C, wełna szklana – maksymalnie 600-700°C. Z wełny skalnej wytwarza się płyty do izolacji elementów, które bardzo się nagrzewają. Materiał dodatkowo pozwala na wytwarzanie płyt i mat o dużej gęstości, dlatego szczególnie sprawdza się w miejscach poddawanych dużym obciążeniom mechanicznym.