Dociskacze spawalnicze GN 864/865/866 występują w różnych wielkościach od najmniejszych o średnicy tłoka 20 mm do największych, o średnicy tłoka aż 50 mm.

Powiązane firmy

Budowa dociskaczy spawalniczych Misati

Budowę dociskaczy spawalniczych możemy podzielić na dwie sekcje:

1. Pneumatyczne sterowanie
2. Mechaniczne dociskanie

Przekrój dociskacza pokazany jest na rysunku poglądowym

Na rysunku powyżej widać budowę dociskacza spawalniczego. Sekcja pneumatyczna obejmuje cylinder, w którym porusza się tłok oraz kanały doprowadzające powietrze. Ruch tłoka jest możliwy, dzięki ciśnieniu powietrza, które podawane jest do cylindra dwoma kanałami oznaczonymi strzałkami (powietrze oznaczone na kolor niebieski). Budowę tej części można przyrównać do zasady działania siłownika dwustronnego. Powietrze podane wg. schematu wskazanego przez strzałki, zamyka lub otwiera dociskacz. Ciśnienie robocze to 6 bar, co w połączeniu z niewielkimi wymiarami tłoka i cylindra pozwala na bardzo szybkie działanie całego urządzenia.

Drugą częścią jest sekcja mechaniczna. Tłok połączony jest za pomocą popychacza i łożyskowanego sworznia z ruchomym ramieniem dociskowym. Ramię dociskowe może się obracać, dzięki kolejnemu sworzniowi, zamontowanemu w korpusie dociskacza i wskazanego zieloną strzałką. Połączenie popychacza z ramieniem dociskowym jest realizowane przez sworzeń wyposażony w łożyska igiełkowe. Jest on widoczny na rysunku z żółtym obramowaniem.

Idea działania tego mechanizmu jest oparta właśnie na sposobie połączenia łożyskowanego sworznia z ramieniem dociskowym, a dokładniej jego toru ruchu czyli kinematyce. Mechanizm ten posiada tzw. martwy punkt, w którym jest on mechanicznie zablokowany i nie ma możliwości jego otwarcia “z zewnątrz”. Obrazuje to rysunek zaznaczony żółtym obramowaniem.

Dzięki takiej konstrukcji po zablokowaniu dociskacza, musimy podać do niego ciśnienie, aby móc go otworzyć. Jest to genialne w swojej prostocie rozwiązanie, gdyż eliminuje ryzyko samoczynnego otwarcia dociskacza w przypadku spadków ciśnienia w instalacji. Możemy jednocześnie generować bardzo wysokie siły przytrzymania, gdyż opieramy się wtedy na sztywności mechanicznych części takich jak: łożyskowany sworzeń oraz korpus dociskacza, a nie na ciśnieniu sprężonego powietrza.

Dodatkowe komponenty i przykłady ich wykorzystania

Na rysunku powyżej widoczny jest dociskacz serii GN 866, którego konstrukcja (podobnie jak wszystkich innych dociskaczy tej serii) przewiduje montaż w różnych pozycjach, dzięki obejmie zaciskowej. Otwory gwintowane, doprowadzające powietrze do tłoczyska są wykonane w dolnej części dociskacza tak, aby nie przeszkadzać w mocowaniu ich “na wprost”. Dzięki temu mocowana na cylindrycznej części dociskacza obejma, pozwala na montaż dociskacza w dowolnej pozycji. Takie rozwiązanie pozwala dopasować się do wymogów niemal każdej aplikacji. Lepiej obrazuje to ilustracja w prawym dolnym rogu rysunku.

MOŻE ZAINTERESUJE CIĘ TAKŻE

Produkty

Mechanizm przesuwu oraz łączniki od Elesy+Ganter

Moduł Younga jest używany do określenia właściwości sprężystości ciał, a jego wielkość pomaga ustalić, jak dużym siłom rozciągającym można poddać dane ciało, bez ryzyka jego odkształcenia plastycznego (trwałego wydłużenia). Urządzenia wyznaczające moduł Younga stosuje się m.in. w laboratoriach, stanowiskach badawczych czy przy nastawach elementów dozujących w liniach produkcyjnych dedykowanych do pakowania różnego typu materiałów. W niniejszym artykule przedstawiamy, w jaki sposób można skonstruować stanowisko z modułem Younga przy pomocy elementów firmy Elesa+Ganter.

Produkty

Elesa+Ganter rozszerza ofertę o nakrętki serii NSF

Nowe nakrętki serii NSF, przeznaczone do śrub pociągowych NSL, zapewniają bezsmarową pracę i cechują się wysoką odpornością na zużycie. Zastosowane materiały gwarantują, że nakrętki wraz ze śrubami świetnie sprawdzą się w pracy przy dużym zapyleniu, przy zagrożeniu korozją lub w pracy z innymi zanieczyszczeniami powstającymi w procesie produkcyjnym.

Otwory montażowe wskazane żółtą strzałką, posiadają specjalne wybranie, które pozwala na montaż tulei cylindrycznych. Otwory te są wykonane zarówno w części mocowania dociskacza do urządzenia, jak i w miejscu mocowania akcesoriów na ramieniu dociskowym. Dzięki temu wyraźnie zwiększamy wytrzymałość połączenia, szczególnie na siły ścinające. Tuleje działają bowiem wtedy jak sworznie.

Widoczne powyżej różne kombinacje elementów dociskowych pozwalają na bardzo szerokie wykorzystanie dociskaczy. Możliwość wpięcia czujników położenia w układ automatyki, pozwala na kontrolowanie pracy urządzeń. Dociskacze serii GN 864, GN  865 i podwójne GN 866, dzięki swoim małym rozmiarom, sztywnym korpusom, możliwości pracy w trybie automatycznym oraz bezobsługowej i prostej budowie idealnie sprawdzają się w odpowiedzialnych aplikacjach. Poniżej kilka przykładów wykorzystania cech tych dociskaczy w realnych zastosowaniach.

Korzyści w codziennym użytkowaniu

Pierwszą aplikacją będzie zastosowanie dociskaczy serii GN 865 w urządzeniu zgrzewającym. W branży Automotive czas gra niezwykle istotną rolę. Dlatego solidność, bezobsługowość i powtarzalność działania są tutaj kluczowe. Seria GN 865 znakomicie wpisała się w te wymagania. Będąc częścią urządzenia, kilka dociskaczy pracuje w trybie ciągłym, odpowiadając za prawidłowe dociśnięcie i unieruchomienie uszczelki na elemencie, a następnie umożliwienie wyjęcia gotowego wyrobu z przyrządu.

Kolejną aplikacją jest zastosowanie dociskacza GN 864 jako układu blokującego w przenośniku taśmowym. Został on wykorzystany jako forma automatycznej blokady przed przypadkowym złożeniem się uchylnego segmentu i zranieniem osoby, będącej w jego zasięgu. Kluczowe funkcjonalności, które zaważyły nad wyborem tego elementu to kompaktowa budowa, blokada w pozycji zamkniętej nawet po zaniku ciśnienia w instalacji oraz szybkość działania. Na rysunku poniżej, zieloną strzałką zaznaczono uchwyt funkcyjny z zaworem pneumatycznym EBR-PN, który pozwala na sterowanie układami pneumatycznymi. Dociskacz GN 864 jako urządzenie wykonawcze, wskazane jest żółtą strzałką.

Źródło: Elesa+Ganter