Mechanizm rozkładania i kierunkowania anteny – ADPM (ang. Antenna Deployment and Pointing Mechanism) to zespół precyzyjnych siłowników ustawionych w trzech osiach - jeden posłuży do rozłożenia anteny, a dwa pozostałe będą służyć do ustalania jej kierunku. Zestaw umożliwia również przesył dwóch sygnałów radiowych od satelity do anteny.

Inżynierowie Sener odpowiadają za zaprojektowanie i wykonanie napędów, połączeń do przesyłania sygnału i zasilania, a także struktury całego mechanizmu. Zarówno przegub obrotowy i siłowniki to rozwiązania własne opracowane przez Sener. ADPM został zaprojektowany w hiszpańskim oddziale Sener przy udziale polskich inżynierów. Z kolei produkcja zarówno mechanizmu, jak i stanowisk testowych odbywa się w całości w Polsce. Również testy będą realizowane w naszym kraju. Jako, że Sener Polska jest firmą inżynieryjną i nie posiada własnego zaplecza produkcyjnego, w pracach nad tym projektem firma polega na współpracy z siecią partnerów. Sener realizuje projekt na zlecenie głównego wykonawcy misji, Thales Alenia Space Spain. Niedawno zamknięty został jeden z ostatnich etapów całego projektu, tzw. Test Readiness Review (TRR) dla modelu kwalifikacyjnego. Oznacza to, że mechanizm jest złożony, a stanowiska testowe są gotowe do przeprowadzenia kampanii testowej.

– Dla inżynierów najciekawsze w tym projekcie są prace nad precyzyjnym mechanizmem wielokrotnego użytku oraz silnikiem elektrycznym, który ma niezawodnie pracować w przestrzeni kosmicznej – mówi Aleksandra Bukała, dyrektor generalna Sener Polska.

ADPM to już drugi projekt realizowany przez Sener Polska na potrzeby misji Euclid. Firma wykonała również zestaw 13 urządzeń MGSE (ang. Mechanical Ground Support Equipment), które służą m.in. do precyzyjnego przemieszczania satelity w różnych płaszczyznach w celu umożliwiania dostępu technikom. Pozwalają także transportować satelitę do komór testowych oraz umieścić go w ładowni rakiety nośnej.

O misji naukowej Euclid
Celem realizowanej przez Europejską Agencję Kosmiczną misji Euclid jest zrozumienie, dlaczego Wszechświat rozszerza się w tempie, jakie obserwujemy. Odpowiedź na to pytanie mają dać instrumenty badawcze sondy, które pozwolą spojrzeć na obraz Wszechświata sprzed 10 miliardów lat. Satelita ma zostać wyniesiony w przestrzeń kosmiczną w 2020 r. na pokładzie rakiety Sojuz z kosmodromu w Kourou w Gujanie Francuskiej.

Antena satelity Euclid posłuży do przesyłania na Ziemię ogromnej ilości danych pochodzących z obserwacji Wszechświata. Transmisja danych i opracowanie oprogramowania do jego przetwarzania to kluczowe elementy misji. W naukowe wykorzystanie tych danych zaangażowanych będzie ponad 1200 osób w ponad 100 laboratoriach w 15 krajach. W ramach misji planuje się, że w ciągu 10 lat jej trwania 9 naukowych centrów danych w różnych krajach Konsorcjum Euclid przetworzy ponad 10 petabajtów „surowych” obrazów. Ostatecznym celem jest, aby do 2028 r. publicznie udostępnić społeczności naukowej całą bazę danych misji Euclid.

Źródło: Sener