Na Politechnice Warszawskiej trwają badania nad pozyskiwaniem wodoru niskim kosztem
Wodór ma być paliwem przyszłości i zarazem jednym z kluczowych elementów transformacji energetycznej Unii Europejskiej. Jest też spora szansa, że będzie to tanie paliwo.
Badaczki z Wydziału Inżynierii Chemicznej i Procesowej Politechniki Warszawskiej opracowały technologię, która umożliwi powszechną i mniej kosztowną produkcję wodoru. Wykorzystały do tego disiarczek molibdenu produkowany w reaktorach zderzeniowych i nanomateriały węglowe.
– Celem naszego projektu było wytworzenie czystego wodoru, ponieważ powstaje on z reakcji rozkładu wody. Jednocześnie chciałyśmy, żeby odbyło się to niskim kosztem – mówi dr inż. Marta Mazurkiewicz-Pawlicka.
W wyniku procesu elektrolizy wody wytwarzane są wodór i tlen. Jako katalizator powszechnie wykorzystuje się platynę, która jest bardzo droga i coraz mniej dostępna. Naukowcy poszukują materiału, który mógłby ją zastąpić. W zespole badawczym zaproponowano połączenie disiarczku molibdenu i nanomateriałów węglowych. Wykazują one obiecujące właściwości elektro- i fotoelektrokatalityczne do rozdzielania wody.
– Temat wydzielania wodoru i stosowanych do tego katalizatorów na bazie disiarczku molibdenu jest znany. Istnieje wiele technik otrzymywania takich katalizatorów, ale nie można ich zastosować w większej skali, gdyż są zbyt kosztowne – tłumaczy mgr inż. Zuzanna Bojarska. – Dlatego docelowo nasze materiały będą produkowane w reaktorach zderzeniowych, co jest nowością.
Reaktory przypominają literę T. Zderzają się w nich dwa strumienie, dając dobre warunki mieszania, skąd trzecim kanałem odprowadzany jest produkt. Do reaktora wtłaczane są reagenty w postaci wodnego roztworu lub zawiesiny z nanomateriałami węglowymi, a w wyniku reakcji dochodzi do wytrącenia się disiarczku molibdenu na powierzchni węgla. Przez swoją dość prostą konstrukcję reaktory te są łatwo skalowalne i z powodzeniem mogą być zastosowane w przemyśle
MOŻE ZAINTERESUJE CIĘ TAKŻE
Żeby jeszcze bardziej obniżyć koszty produkcji wodoru, badaczki realizują kolejny projekt wraz z naukowcami z Tatung University w Tajpej. – Chcemy zwiększyć aktywność naszej hybrydy w zakresie promieniowania słonecznego poprzez dodanie nanocząstek półprzewodnikowych o właściwościach fotokatalitycznych – mówi dr inż. Marta Mazurkiewicz-Pawlicka. – Zastosowanie takich materiałów pozwoli na obniżenie kosztów technologicznych ze względu na użycie energii słonecznej.
Źródło: Politechnika Warszawska