Współpracując z międzynarodowym zespołem badawczym, naukowcy z Politechniki Wrocławskiej dokonali przełomowego odkrycia, opracowując w warunkach laboratoryjnych metodę pozyskiwania wody z księżycowego regolitu.

NASA rozwija kluczowe technologie, które mają umożliwić wysłanie astronautów na Marsa już około 2030 roku. Kluczowym „przystankiem” między Ziemią a Czerwoną Planetą jest Księżyc, który pełni rolę poligonu doświadczalnego dla technologii kosmicznych.

Niedawno NASA ogłosiła skład misji Artemis II, w ramach której badany będzie Księżyc. Misja wyruszy w 2024 r. i obleci naturalnego satelitę Ziemi. Rok później wystartuje kolejna misja, przewidująca już lądowanie na Księżycu, po raz pierwszy od półwiecza. Ponowna eksploracja Księżyca wiąże się z oceną możliwości budowania na nim baz do startów misji na Marsa. Chodzi również o poszukiwanie wody, potrzebnej dla funkcjonowania baz kosmicznych na Srebrnym Globie.

Już pół wieku mija od momentu kiedy Neil Armstrong postawił pierwszy krok na księżycu. W tym roku mija 50 lat wypowiedzenia słynnych słów „To mały krok dla człowieka, ale wielki skok dla ludzkości”.  Dziś coraz częściej mówi się o wznowieniu podboju kosmosu – amerykańska administracja ogłasza plan powrotu na Srebrny Glob do 2024 r. w ramach projektu „Artemis”, a Elon Musk snuje wizję utworzenia kolonii na Marsie. Życie na innej planecie to kusząca wizja, jednak nasze pokolenie często nie zdaje sobie sprawy, jak wygląda komunikacja w przestrzeni międzygwiezdnej.

W 2021 roku na Księżycu ma wylądować sonda, której zadaniem będzie odnalezienie wody i surowców potrzebnych do zbudowania tam stałej bazy. Misja Luna-Resurs to wspólna inicjatywa europejskiej i rosyjskiej agencji kosmicznych (ESA i Roscosmos). Włoska firma Leonardo-Finmeccanica oraz polska Astronika opracują dla ESA system pozwalający na analizę gruntu Księżyca. Prace nad urządzeniem potrwają około dwóch lat.