W zawodach University Rover Challenge 2015 biorą udział drużyny z USA, Kanady, Europy oraz Azji. W sumie zgłosiły się 44 drużyny. Konkurs odbywa się na pustyni niedaleko Stacji Badawczej "Mars Desert Research Station", która znajduje się w pobliżu Hanksville w stanie Utah. Miejsce to zostało wybrane przez Mars Society ze względu na jego geograficzne podobieństwo do Marsa. Teren ten jest w dużej mierze jałowym obszarem pustynnym, gleba ma skład chemiczny prawie identyczny jak powierzchnia Czerwonej Planety.

Powiązane firmy

Podstawowym założeniem konkursu jest zaprojektowanie łazika marsjańskiego, jako pomocy w załogowych misjach na Marsa. Roboty mogą być serwisowane pomiędzy konkurencjami, a łączność radiowa nie musi być sztucznie opóźniana. Wprowadzono również zasadę, która ma na celu stosowanie w łazikach napędów łatwo adaptowalnych do warunków marsjańskich.

W tym roku załoga projektu #next, zajęła czwarte miejsce, a w Europejskiej edycji - European Rover Challenge 2015 drugie. W konstrukcji robota zostały zastosowane produkty igus® takie jak e-prowadniki, przewody chainflex, łożyska kulkowe xiros, napędy liniowe drylin oraz łożyska ślizgowe do stołów obrotowych - iglidur PRT.

Dzięki kombinacji szyn ślizgowych oraz e-prowadników przewodów udało się rozwiązać problem ogromnej plątaniny przewodów wewnątrz robota. Teraz wszystkie elementy elektroniczne, są odpowiednio rozmieszczone na pojedynczej szufladzie, a pęki podłączeniowe wyprowadzone do dwóch zbiorczych e-prowadników, które na stałe zamontowane do zewnętrznej obudowy robota, pozwalają na rozprowadzenie sygnałów sterujących i zasilania do najodleglejszych aktorów i sensorów.

W blokach łożyskujących obrót wahaczy zostały zastosowane łożyska polimerowe xiros ze stalowymi kulkami. Ich znikome opory toczenia połączone ze sprytnym montażem uniemożliwiającym przedostawanie się wewnątrz łożyska piasku, pozwoliły na znaczne odleżenie konstrukcji przy zachowaniu zbliżonych, o ile nie lepszych właściwości mechanicznych.

Zespoły napędowe - elementy huba napędowego również zostały wyposażone w łożyska xiros. Ich zalety to brak konieczności smarowania, niska waga oraz bardzo małe opory, co pozwala osiągać robotem prędkości ok 20 km/h bez najmniejszych problemów.

To jednak nie wszystko. W robocie zastosowano również rozwiązanie chwytaka oparte o mechanizm śrubowy drylin. Daje on pewny i silny chwyt oraz brak koniczności obsługi mechanizmu nawet w trudnych pustynnych warunkach.

Źródło: Igus