Technik robotyk pilnie poszukiwany
Robotpol Radosław GrabowskiRobotyzacja przemysłu przyczynia się do zwiększenia wydajności, jakości produkcji i innowacyjności polskich przedsiębiorstw. Automatyzacja procesów produkcyjnych nie tylko zmienia krajobraz przemysłowy, ale także kreuje nowe potrzeby na rynku pracy. Rynek ten w minionym dziesięcioleciu stale ewoluuje, adaptując się do dynamicznych zmian technologicznych. W tym kontekście kształcenie młodzieży w zakresie nowych kierunków zawodowych, takich jak technik robotyk czy automatyk, staje się kluczowe dla przyszłości polskiego przemysłu.
W dobie czwartej rewolucji przemysłowej, charakteryzującej się intensywnym rozwojem nowych technologii, polskie technika zawodowe stoją przed wyzwaniem przygotowania młodzieży do zawodów przyszłości.
Niezbędna współpraca z biznesem
Nowoczesne kształcenie w zakresie zawodów technik robotyk czy automatyk obejmuje nie tylko umiejętności techniczne, ale również kompetencje z zakresu programowania, mechatroniki i zarządzania procesami. Jak przekonuje Jadwiga Piechowiak, współzałożycielka Fundacji Rozwoju Zespołu Szkół Łączności w Gdańsku, programy edukacyjne powinny być tworzone we współpracy z przedsiębiorstwami. Gwarantowałoby to aktualność nauczanych treści i dostosowanie ich do realnych potrzeb rynku.
Bez włączenia się firm branżowych we wsparcie procesu edukacyjnego w szkołach technicznych nie można mówić o wysokiej jakości kształcenia zawodowego. Ponadto dynamika rozwoju automatyki i robotyki wymaga szybkiego dostosowania się do potrzeb przemysłu zarówno w obszarze lokalnym, jak i globalnym.
– Dobrym rozwiązaniem byłoby utworzenie w szkołach centrów umiejętności ponadprogramowej. W nich uczniowie szkół technicznych pod kierunkiem przedstawicieli przemysłu zdobywaliby wiedzę i umiejętności praktyczne, jakich oczekuje i coraz mocniej będzie oczekiwał rynek pracy – mówi Jadwiga Piechowiak.
I dodaje, że do powstania takich specjalistycznych pracowni niezbędne jest włączenie się biznesu. Nowoczesny sprzęt jest bowiem kosztowny i wymaga ciągłej aktualizacji. Pracodawca we współpracy ze szkołą mógłby organizować dla uczniów szkolenie ukierunkowane na konkretne potrzeby danego obszaru. Korzyść byłaby obopólna dla firm i uczniów.
– Niezbędne jest również włączenie się pracodawców w ciągłą aktualizację programów nauczania, a także delegowanie swoich pracowników do realizowania zawodowego procesu edukacyjnego w szkole – mówi Piechowiak i dodaje:
– Następna kwestia to podręczniki, których nie ma. Należałoby skorzystać z opracowań, skryptów, które tworzą indywidualnie specjaliści, którzy uczą poszczególnych przedmiotów, i wspólnie z firmami branżowymi stworzyć dla każdego zawodu dobrze opracowany podręcznik.
Konieczne nowe programy nauczania
Sztuczna inteligencja (AI) to nie tylko kierunek badawczy, ale przede wszystkim praktyczne narzędzie wykorzystywane w wielu branżach: od produkcji, przez finanse, aż po zdrowie i edukację. Rozwój AI w Polsce może przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności polskich przedsiębiorstw na arenie międzynarodowej i do stworzenia wysoko kwalifikowanych miejsc pracy.
Technika zawodowe w Polsce muszą dostosować programy nauczania tak, aby obejmowały zarówno praktyczne umiejętności obsługi najnowszych technologii, jak i teoretyczną wiedzę z zakresu AI. To podejście pozwoli wykształcić specjalistów, którzy będą zdolni do projektowania, implementowania i utrzymania zaawansowanych systemów informatycznych i maszynowych.
Niezbędna jest bliska współpraca szkół zawodowych z przedsiębiorstwami high-tech. Dzięki temu uczniowie będą mogli zdobywać doświadczenie praktyczne, które bezpośrednio przekłada się na ich przyszłe możliwości zatrudnienia. Praktyki zawodowe i projekty realizowane w partnerstwie z firmami technologicznymi są fundamentem dla przyspieszenia transferu wiedzy i umiejętności.
Aby sprostać wymaganiom nowych specjalności, polskie technika muszą zmodernizować swoją infrastrukturę. Inwestycje w nowoczesne laboratoria, sprzęt komputerowy i oprogramowanie umożliwią uczniom eksperymentowanie i naukę na sprzęcie, który znajdą później w miejscu pracy.
Dodatkowe umiejętności i specjalistyczna kadra
Sama wiedza techniczna, jak przekonuje Jadwiga Piechowiak, to jednak za mało. Aby być w pełni przygotowanym do pracy w nowoczesnej gospodarce, uczniowie muszą rozwijać umiejętności miękkie – takie jak kreatywność, rozwiązywanie problemów, krytyczne myślenie – i umiejętność pracy zespołowej. Te kompetencje są kluczowe w pracy z AI, która wymaga nie tylko obsługi maszyn, ale także zrozumienia ich wpływu na społeczeństwo i biznes.
– Wyposażenie uczniów w wiedzę, umiejętności i kompetencje wymaga kadry specjalistów, którzy realizują proces dydaktyczny, i specjalistycznej bazy technicznej szkół. Jak wiemy, szkoły borykają się z problemami w obu tych obszarach – podkreśla Piechowiak. – Edukacja przyszłych zawodów przyszłości koncentruje się na integracji wiedzy teoretycznej z praktycznymi umiejętnościami. Współpraca szkół z przedsiębiorstwami pozwala na aktualizację programów edukacyjnych i dostosowanie ich do realiów rynkowych.
Nowe zawody wymagają interdyscyplinarnej wiedzy. Technika zawodowe powinny promować naukę interdyscyplinarną, która łączy informatykę z naukami o danych, psychologią, etyką i projektowaniem. Takie połączenie umożliwia głębsze zrozumienie technologii AI i jej wpływu na różne aspekty życia.
Kluczowym aspektem jest także rozwój kadr nauczycielskich, które muszą mieć możliwość stałego aktualizowania wiedzy w zakresie najnowszych trendów technologicznych i metodyk nauczania. Inwestowanie w szkolenia i rozwój zawodowy nauczycieli jest równie ważne jak inwestycje w sprzęt i programy nauczania.
– Przyszłość zawodów w dziedzinie automatyki i robotyki wydaje się być jasna i pełna możliwości. W miarę jak technologie ewoluują, rośnie zapotrzebowanie na specjalistów, którzy nie tylko rozumieją obecne systemy, ale są również w stanie adaptować się do nowych rozwiązań. Kształcenie w tych dziedzinach musi być zatem dynamiczne i elastyczne, aby nadążać za szybkimi zmianami technologicznymi – przekonuje Jadwiga Piechowiak.
MOŻE ZAINTERESUJE CIĘ TAKŻE
Nowe zawody kluczowe dla całej gospodarki
Rozwój w technikach zawodowych w Polsce kierunków zawodowych, które wiążą się z automatyką i robotyką, to strategiczny krok w kierunku budowania silnej i innowacyjnej gospodarki. Inwestycje w edukację, współpraca międzysektorowa i adaptacja do globalnych trendów są niezbędne, aby zapewnić młodym ludziom umiejętności, które będą kluczowe na rynku pracy przyszłości.
Takie działania nie tylko wzmacniają polski przemysł. Otwierają także drzwi do międzynarodowej współpracy i konkurencyjności w erze globalizacji i technologicznych innowacji.
Wdrażanie innowacyjnych rozwiązań edukacyjnych – takich jak uczenie się poprzez projekty, hackathony czy warsztaty z ekspertami AI – stymuluje twórcze myślenie i innowacyjność. Takie aktywności umożliwiają uczniom rozwiązywanie realnych problemów z wykorzystaniem AI, co przybliża ich do przyszłych wyzwań zawodowych.
Rząd wraz z przemysłem powinien wspierać technika zawodowe poprzez fundusze na badania i rozwój, granty edukacyjne i inicjatywy promujące technologie AI. Tylko poprzez takie działania można sprawić, że polski przemysł będzie konkurencyjny na globalnym rynku, a młodzież będzie odpowiednio przygotowana do pracy w nowych, ekscytujących dziedzinach, które kształtują naszą przyszłość.
– Współpraca między sektorami edukacji, przemysłu i rządu jest kluczowa dla skutecznego kształcenia w dziedzinie automatyki i robotyki. Programy współpracy, w których teoretyczna wiedza łączona jest z praktycznymi umiejętnościami, są niezbędne do przygotowania młodzieży do realiów rynku pracy. Takie partnerstwa pozwalają na bieżące dostosowywanie programów nauczania do potrzeb przemysłu – podkreśla Piechowiak.
W świetle tych wyzwań i możliwości Polska może efektywnie wykorzystać swój potencjał edukacyjny i innowacyjny, aby wykształcić pokolenie gotowe do wzięcia udziału w globalnej gospodarce, która opiera się na wiedzy i technologii. Nowe zawody przyszłości są już tutaj, a odpowiednie przygotowanie młodzieży do ich wykonywania to inwestycja, która zaprocentuje na wiele sposobów.
W kontekście globalnym polskie technika zawodowe powinny sięgać po najlepsze praktyki międzynarodowe i integrować je z lokalnymi potrzebami. Wymiana międzynarodowa dla uczniów i nauczycieli, partnerstwa z zagranicznymi instytucjami edukacyjnymi i uczestnictwo w globalnych projektach badawczych to działania, które mogą znacząco się przyczynić do podniesienia jakości kształcenia.
Zdalne laboratoria, symulatory i platformy e-learningowe otwierają nowe możliwości dla kształcenia praktycznego, niezależnie od lokalizacji i zasobów fizycznych szkół. Korzystanie z narzędzi cyfrowych i sztucznej inteligencji do personalizowania procesu nauczania może zapewnić uczniom bardziej zaangażowaną i indywidualnie dostosowaną ścieżkę edukacyjną.
Aby ułatwić młodym ludziom wejście na rynek pracy, technika zawodowe powinny współpracować z branżą w celu opracowania certyfikatów i kwalifikacji, które będą uznawane przez przemysł. Takie świadectwa kompetencji są nie tylko potwierdzeniem umiejętności, ale także ważnym elementem w budowaniu zaufania pracodawców do kompetencji absolwentów.
Szkoła powinna też promować przedsiębiorczość i innowacyjność, zachęcając uczniów do eksperymentowania i realizowania własnych projektów. Programy inkubacyjne, przestrzenie coworkingowe i wsparcie w zdobywaniu funduszy na start-upy to przykłady, jak technika mogą wspierać młodych innowatorów.
Polskie technika zawodowe stają przed szansą przekształcenia wyzwań dzisiejszego świata w możliwości dla przyszłych pokoleń. Przygotowanie młodzieży do zawodów przyszłości w obszarze nowych technologii i sztucznej inteligencji wymaga holistycznego podejścia. Obejmuje ono nowoczesne technologie, innowacyjne metody nauczania, współpracę międzynarodową i silne partnerstwa z przemysłem. Inwestowanie w edukację to inwestycja w przyszłość Polski, która może stać się ważnym graczem na globalnej mapie technologicznej.
Absolwentka elektroniki na Politechnice Kijowskiej. Dyrektor Zespołu Szkół Łączności (ZSŁ) w Gdańsku w latach 2012–2022. Nauczycielka przedmiotów elektronicznych, członkini Rady Programowej Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej, współzałożycielka Fundacji Rozwoju Zespołu Szkół Łączności. Inicjatorka ścisłej współpracy szkoły z gdańskimi pracodawcami, polegającej na pozyskiwaniu funduszy na rozwój ZSŁ. Koordynatorka prac zespołu ds. nowych zawodów – technik automatyk i technik szerokopasmowej komunikacji elektronicznej – wpisanych na listę Ministerstwa Edukacji i Nauki w 2017 r.
Polski przedsiębiorca, wizjoner, robotyk, ekspert w dziedzinie robotyzacji. Absolwent Wydziału Przedsiębiorczości i Towaroznawstwa Uniwersytetu Morskiego w Gdyni. Założyciel firmy Robotpol wchodzącej w skład Grupy Robotyzacja Polska, która wdraża innowacyjne rozwiązania w zakładach produkcyjnych opierające się na robotyzacji i automatyzacji. Aktywnie angażuje się w inicjatywy jako propagator założeń Przemysłu 4.0. Wykładowca w programie szkolenia zawodowego Ministerstwa Edukacji i Nauki umiejętności zawodowych obsługi i programowania robotów.
Autor: Radosław Grabowski
