Na Politechnice Gdańskiej powstał ogród deszczowy 2.0
Jest piękny, pomaga w zagospodarowaniu wód opadowych, a co najważniejsze – oczyszcza wody opadowe z zanieczyszczeń. Na terenie kampusu PG powstał nowy ogród deszczowy. Zaprojektowały go badaczki z Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska pod kierunkiem prof. Magdaleny Gajewskiej. Zastosowane w ogrodzie rozwiązania mogą w przyszłości zostać zaaplikowane w innych ogrodach deszczowych, zarówno w Gdańsku, jak i u partnerów międzynarodowego projektu NICE, w ramach którego powstał uczelniany ogród.
Ogród do użytku oddano w lipcu 2023. Znajduje się on tuż za budynkiem C Wydziału Chemicznego i ma pojemność ponad 11 m3.
– Taki ogród zapewnia bardzo wiele funkcji ekosystemu. Przede wszystkim zapewnia retencję wody. To dzięki ogrodom deszczowym jesteśmy w stanie uchronić się przed powodziami błyskawicznymi i adaptować nasze miasto do zmian klimatu – tłumaczy prof. Magdalena Gajewska, liderka zespołu, który zaprojektował ogród deszczowy na PG. – Intensywne opady deszczu, szczególnie po długotrwałych okresach suszy, generują bardzo duży spływ powierzchniowy. To wszystko, zamiast do przepełnionej kanalizacji deszczowej, trafia do ogrodu, gdzie woda pobierana jest przez rośliny i jest szybko odparowywana.
Ponadto, jak podkreśla badaczka, ogród, wokół którego grunt jest wilgotny, reguluje również temperaturę bezpośredniego otoczenia. Natomiast kilkanaście czy kilkadziesiąt gatunków roślin, jakie się w nim znajdują, znacznie zwiększa bioróżnorodność.
Retencja i oczyszczanie wód opadowych
Ogród zaprojektowany przez zespół prof. Gajewskiej jest na swój sposób innowacyjny. Jego zadaniem jest nie tylko retencja wód opadowych, ale także ich oczyszczanie.
Składa się on z kilku części. Pierwsza z nich doprowadza wodę do zbiorników, po drodze wytłumiając energię napływającej ze zlewni wody. Kolejne elementy odpowiadają, za wspomniane oczyszczanie wody, czyli m. in. sedymentację.
– Opad zebrany z ulicy zawiera różnego rodzaju zanieczyszczenia pochodzenia ludzkiego i zwierzęcego. Koncepcja tego ogrodu polega na tym, by zapewniał on jak najlepsze zatrzymywanie tych nieczystości przed przedostaniem się wody do jego niecki – tłumaczy prof. Gajewska. – Mamy już pierwsze wyniki badań, które wskazują, że elementy oczyszczające, które zastosowaliśmy, bardzo dobrze się sprawdzają. Dzięki wyposażeniu naszego laboratorium jesteśmy w stanie zrobić wszystkie, nawet bardzo specyficzne, oznaczenia. Wiemy, że w wodzie opadowej z terenu zlewni ogrodu a więc m.in. pasa drogowego, pojawia się całe spektrum zanieczyszczeń.
MOŻE ZAINTERESUJE CIĘ TAKŻE
Jak podkreśla prof. Gajewska, skuteczność oczyszczania wody przez ogród deszczowy 2.0 uzależniona jest od materiału, który zastosowany jest w części sorpcyjnej potocznie przez badaczki zwanej „szafą”.
– Naszym celem jest dobrać taki materiał, który jak najlepiej będzie usuwał jak najwięcej zanieczyszczeń – wyjaśnia badaczka.
Konstrukcję wieńczy niecka retencyjna, w której zasadzono ponad 1100 roślin hydrofitowych. Rośliny te nie tylko cieszą oko studentów i pracowników PG. Korzystają z nich także pszczoły z uczelnianych uli, znajdujących się w pobliżu.
Innowacyjne rozwiązanie dla miast
Ogród powstał w ramach projektu NICE, będącego częścią programu Horyzont 2020, największego w historii Unii Europejskiej programu na rzecz badań i innowacji.
– Rozwiązania, które zastosowano w przypadku tej konstrukcji, mogą w przyszłości zostać zaaplikowane w innych ogrodach deszczowych. Nie tylko w Gdańsku, ale także u naszych zagranicznych partnerów z projektu NICE, w ramach którego powstał uczelniany ogród – mówi prof. Magdalena Gajewska.
W skład zespołu odpowiedzialnego za powstanie ogrodu wchodzą naukowczynie z Katedry Technologii w Inżynierii Środowiska Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska PG: prof. Magdalena Gajewska (liderka projektu), dr hab. inż. Katarzyna Kołecka, prof. PG, dr inż. Magda Kasprzyk, dr inż. Karolina Fitobór oraz dr inż. Grażyna Gałęzowska.
Źródło: Politechnika Gdańska